به نقل از «آخرین نیوز»

گجتی که با رصد عرق سلامت انسان را رصد می‌کند!

تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۰۱۰۸۵

به گزارش مهر به نقل ازاینترستینگ انجینرینگ، این وصله از یک ماده خاص ساخته شده و می تواند گلوکز، pH و دمای بدن در عرق را ردیابی و اطلاعات ارزشمندی درباره وضعیت بدن انسان فراهم کند. همچنین این ابزار به شناسایی و مدیریت بیماری هایی مانند دیابت کمک می کند.

به گفته محققان عرق انسان منبعی غنی از نشانگرهای زیستی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این موارد نشان دهنده وضعیت سلامت یا بیماری در بدن هستند.

اما رصد نشانگرها در عرق بدن کار ساده ای نیست زیرا غلظت های آنها مختلف است و با توجه به عوامل مختلفی مانند تمرین، رژیم غذایی و محیط اطراف تغییر می کند. از سوی دیگر حسگرهای پیشین عرق با محدودیت هایی مانند حساسیت اندک، سطح تماس و ثبات کم روبرو هستند.

محققان برای غلبه بر این چالش ها از یک ماده نوین به نام گرافن القا شده با لیزر(LIG) استفاده کردند. LIG یک ماده انعطاف پذیر است که به آسانی و از اتم های کربن با آرایش کندوی عسل تهیه می شود. محققان LIG را با یک شبکه ۳ بعدی از آلیاژ طلا و نقره و مواد نانو کامپوزیت کربن محور تقویت کردند که این امر ویژگی های رسانایی و مقاومت اکسیداسیون و تراکم ماده را بیشتر کرد.

LIG اصلاح شده می تواند با بررسی اکسیداسیون گلوکز موجود در عرق، سطح این نشانگر بدن را بسنجد. فرایند اکسیداسیون جریان برق یا تغییری احتمالی در نسبت غلظت گلوکز ایجاد می کند. همچنین این ماده می تواند سطح pH در عرق را با اندازه گیری یون های هیدروژن در محلول بسنجد. محققان حسگرهای گلوکز و pH را با یک حسگر دیگر مبتنی بر LIG ترکیب کردند که قادر به اندازه گیری دما در عرق بدن است. در مرحله بعد آنها حسگرهای مذکور را در یک لایه میکروسیال انعطاف پذیر یکپارچه کردند که قادر بود عرق را نمونه گیری کند و بسنجد.

محققان وصله پوشیدنی را با چسباندن حسگر و لایه میکروسیال به یک زیرلایه انعطاف پذیر تکمیل کردند. این وصله به اندازه دو تمبر پستی است و می توان با چسب نواری آن را روی پوست چسباند. وصله مذکور می تواند برای تحلیل و رصد واقعی داده ها، آنها را به طور بی سیم به یک رایانه یا دستگاه موبایل منتقل کند.

به گفته پژوهشگران این وصله اطلاعات ارزشمندی درباره سلامت انسان فراهم و به تشخیص و مدیریت بیماری هایی مانند دیابت کمک می کند. همچنین می توان با انجام اصلاحاتی، به وصله این قابلیت را داد تا نشانگرهای زیستی دیگر در عرق مانند هرمون ها، الکترولیت ها و متابولیست های بدن را رصد کند. نشانگرهای مذکور اطلاعاتی درباره وجوه مختلف سلامتی مانند میزان استرس، آب بدن، مواد مغذی و متابولیسم را فراهم کند.

منبع: آخرین نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت akharinnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آخرین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۰۱۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا افراد مسن سرعت حرکت بدنشان کم می‌شود؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.

بیشتر بخوانید: چگونه در پیری جوان شویم؟

علا احمد(Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول‌ ام رادی می‌گوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچه‌ای به روی پیری و پارکینسون می‌گشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.

برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگوهای این دستیابی‌ها، محققان کشف کردند که به نظر می‌رسد افراد مسن‌تر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر می‌دهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.

دکتر اریک سامرساید(Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچه‌سازی دریافت کرده است، می‌گوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.

این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت می‌کنند، بررسی کرد.

اولین مورد نشان می‌دهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام می‌دهند. مورد دوم پیشنهاد می‌کند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید می‌کنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار می‌رود.

در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکان‌نما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق می‌شدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت می‌کردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روش‌های مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوان‌تر دست‌های خود را سریع‌تر به سمت پاداش حرکت می‌دهند، در حالی که بزرگسالان مسن‌تر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود می‌بخشند.

هنگامی که محققان وزنه‌ای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.

دکتر رابرت کورتر(Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد که مغز می‌تواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف می‌کند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم می‌کند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت می‌کنید، واکنش سریع‌تر به گزینه‌ای ارزان‌تر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.

یافته‌ها نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد هزینه‌های تلاش برای رسیدن، عامل تعیین‌کننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمی‌تواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمان‌هایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.

احمد می‌گوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان می‌دهد که هزینه‌های تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسن‌تر را کُند می‌کند.

این تحقیق به طور بالقوه می‌تواند ابزارهای جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله بیماری پارکینسون، ام‌اس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف رازهای پیری و حرکت ادامه می‌دهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالش‌های ناشی از افزایش سن نزدیک‌تر می‌کند.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/

کد خبر: 1228542 برچسب‌ها دانستنی ها